Desde a aparición dos primeiros mitos, o universal foi a narración dos homes, esa visión masculina que debuxou a uns e a outras, díxonos como debiamos ser -puras, dóciles, amorosas- e preveu ao mundo das malas mulleres, xa fosen vengativas gorgonas, crueis madrastras, problemáticas Pandoras ou Evas incautas que cargaron coa culpa do noso destino. No súa personalísima versión, María Hesse dá unha volta de porca a esas princesas pasivas, bruxas perversas, malas nais, femmes fatais, tolas pasionais e secundarias perfectas, e, de Madame Bovary a Sarah Connor, de Juana a Tola a Yoko Ono, de Helena de Troia a Monica Lewinsky, de Medusa a Zahara ou a Nevenka, reivindica a necesidade de atopar outros referentes, novas lecturas da Historia e inspiración para ser simplemente mulleres no mundo en que vivimos.